ATP و فسفو کراتین
انرژی آزاد و حاصل از سوختن کربوهیدرات ها و چربی ها در بدن می تواند به صورت ترکیبی به نام ATP ذخیره شود به این دلیل کلمه «فسفات با انرژی بالا» و یا «فسفاژن» اغلب برای توصیف ATP به کار برده می شود. ATP تنها انرژی شیمیایی است که موجود زنده می تواند آن را به انواع دیگر انرژی تبدیل کند. برای مثال، سوختن ATP و ADP و فسفات توسط ماهیچه اسکلتی موجب آزاد شدن انرژی برای انجام کار ماهیچه ای خواهد بود. آنزیم هایی وجود دارند که واکنش هایی را موجب می شوند که باعث شکستن پیوند فسفات و آزاد شدن گروه فسفات می شوند. این واکنش سلول را قادر می سازد برای انجام دادن کار به صورت حرکت و یا نیرو، مقدار کافی انرژی شیمیایی را به انرژی مکانیکی تبدیل کند. نشان داده شده است که ماهیچه ها می توانند به ازای هر مول ATP شکسته شده، ۲۴ کیلوژول کار انجام دهند.
به طور کلی، از نظر متابولیسمی بیشترین فرم فعال ATP، کمپلکس آن با نمک منیزیم است و از نظر متابولیسم ورزشی جالب ترین، بخش آن واحد ۳ فسفاتی آن است. شکستن دو واحد فسفاتی انتهایی ATP توسط آنزیم، موجب آزاد شدن مقدار قابل توجهی انرژی می شود که در هزاران واکنش شیمیایی نیازمند به انرژی مورد استفاده قرار می گیرند. مثال هایی از این واکنش ها عبارتند از: تولید نیرو توسط ماهیچه تبدیل این انرژی به ماده در فرآیند افزایش حجم عضلات و تمام واکنش هایی که موجب سنتز ترکیبات پیچیده می شوند.
انرژی آزاد و حاصل از سوختن کربوهیدرات ها و چربی ها در بدن می تواند به صورت ترکیبی به نام ATP ذخیره شود به این دلیل کلمه «فسفات با انرژی بالا» و یا «فسفاژن» اغلب برای توصیف ATP به کار برده می شود. ATP تنها انرژی شیمیایی است که موجود زنده می تواند آن را به انواع دیگر انرژی تبدیل کند. برای مثال، سوختن ATP و ADP و فسفات توسط ماهیچه اسکلتی موجب آزاد شدن انرژی برای انجام کار ماهیچه ای خواهد بود. آنزیم هایی وجود دارند که واکنش هایی را موجب می شوند که باعث شکستن پیوند فسفات و آزاد شدن گروه فسفات می شوند. این واکنش سلول را قادر می سازد برای انجام دادن کار به صورت حرکت و یا نیرو، مقدار کافی انرژی شیمیایی را به انرژی مکانیکی تبدیل کند. نشان داده شده است که ماهیچه ها می توانند به ازای هر مول ATP . . .
